EVRENE DOĞRU

Bildiğiniz üzere kozmos, uzay-zaman dokusu adı verilen 4 boyutlu bir yapıya sahiptir. Aslında 3 boyutlu bir yapısı olan uzay, zaman kavramının eklenmesi ile bir boyut daha kazanarak 4 boyutlu bir hale dönüşür. Buradan zamanın boyutsal bir yapı olduğunu söyleyebiliriz. Konumuza dönecek olursak, bu uzay-zaman dokusunun en önemli özelliklerinden biri bükülebilir bir yapısı olmasıdır. Bu bükülüm Uzay’ın içerisinde bulunan birçok gökcisminin kütlesi sonucu oluşur. Hatta çok büyük kütleye ve yoğunluğa sahip kara delikler uzay-zaman dokusu üzerine öyle bir büküm gücü uygular ki en sonunda kara delik büktüğü uzay-zaman dokusunu yırtar. Daha doğrusu kara deliğin dokuyu yırttığı düşünülmektedir. İşte kara delik gibi güçlü kütle-çekim kuvvetine sahip olan cisimlerin uzay-zaman dokusunda meydana getirmiş olduğu çukurlar uzay’daki hiçbir cismin düz bir çizgide yol almasına müsaade etmez. Çünkü yol alacak cisim her halükarda bir çukura yakalanacak ve izlemiş olduğu yoldan farklı bir yola sapacakt...

Titan veya Satürn VI, 25 Mart 1655 tarihinde Hollandalı gök bilimci Christiaan Huygens tarafından keşfedildi.Kendisi Satürn’ün en büyük (boyut olarak) ve en yoğun atmosfere sahip olan uydusudur. Her ne kadar Satürn VI olarak adlandırılsa da Titan, Satürn’e yakınlık sıralamasında 19. sırada yer almaktadır. Dünya dışında yüzeyinde kararlı sıvı bulunduran 2. gök cismi olan Titan’ın yüzeyinde bulunan sıvının Dünya’daki sıvıdan tek farkı metan gazı fazında olmasıdır. Metan gazından oluşmuş olan denizlere ve göllere sahip olan Titan’da yaşamın metan gazına göre şekillenmiş olması çok muhtemel. Çünkü Dünya’daki yaşam sudan karaya doğru bir ilerleme ile meydana gelmiş ise aynı şey Titan’ın metan denizlerinde ve göllerinde meydana gelmiş olabilir. Bir diğer neden ise Titan’ın atmosferinin Dünya atmosferine en çok benzeyen gök cismi olmasıdır. Öyle ki Titan’ın atmosferinde bulunan Nitrojen %98,5 değerindeyken Dünya’nın atmosferinde bulunan Nitrojen oranı %78,08 oranındadır. Aynı zamanda Titan...

Tahmin edeceğiniz üzere, görselimizin alt sırasında yer alan kafatasları bizim UFO’cular tarafından “uzaylı” ziyaretçilere ve başka mistik gizemli sırlara örnek olarak gösteriliyor. Değil mi ki uzun kafatası büyük beyin, büyük beyin yüksek zeka, yüksek zeka da uzaylı demek. Öyle mi peki? Pek büyük bir sır değil aslında. Dünyamızda bazı kültürlerde, kafa uzunluğu güzel, hatta gurur duyulacak, statü kazandıracak bir şey olarak görülür. Hani bizlerin dövme yaptırması, sünnet olması, kaşa göze göbeğe piercing taktırması gibi. İşte bunlar da çeşitli yöntemlerle çok küçük yaşlardan itibaren kafatasını sarıp sarmalayıp sıkıştırarak çocukların uzun kafalara sahip olmaları için uğraşıyorlar. Bu kültürel olgu herkesçe bilinmesine rağmen, geçmiş dönemde yapılan bu uygulamalardan kalma kafatasları uzaylılardan, farklı insan türlerine kadar pek çok mistik hikayeye esin kaynağı olmaya devam ediyor. Çünkü biliyorlar ki, dünya kültürlerine meraklı az sayıda insan dışında kimse bu durumun neden...

1) Kara delikleri göz önünde tuttuğumuzda, belli ki Tanrı yalnızca zar atmakla kalmıyor, ayrıca gözleri kapalı oynuyor ve ara sıra da zarları görülemeyecek yerlere atıyor. 2) Kara delikleri göz önünde  tuttuğumuzda, belli ki Tanrı yalnızca  zar atmakla kalmıyor, ayrıca gözleri  kapalı oynuyor ve ara sıra da zarları  görülemeyecek yerlere atıyor. 3) Hayatım boyunca büyük sorularla  yüzleşmekten büyük zevk aldım ve  onlara bilimsel yanıtlar vermeye  çabaladım. Belki de bu yüzden fizik  üzerine yazdığım kitaplarla  Madonna’nın seks üzerine yazdığı  kitaplardan daha çok kitap sattım. 4) Biz, oldukça ortalama bir yıldızın  ufak bir gezegenindeki gelişmiş  maymun türleriyiz. Fakat evreni  anlayabiliyoruz. İşte bu bizi çok  özel kılıyor, 5) Evrenin sınırlılığı hakkında çok  önemli bir şey olmalı, sınırsız bir  evrenden daha özel ne olabilir? 6...

Evrenin sonuna dair başlıca 4 teori var. Sırayla bakalım; 1- Büyük Donma Evrenin ısı farklarının ölümüne dayalı olan sonu…Isı ölümü başladığında, yani ısı farklılıkları ortadan kalktığında, evrende var olan her madde ölecek ve çürüyecek. Geriye kalacak şey ise radyasyon ve bazı parçacıklar. Bunların enerjisi de zamanla sıfıra indirgenecek. 1800lerde evrenin ancak bu şekilde sona ereceği düşünülüyordu. Genel izafiyet teorisi geliştirilene kadar… 2-Büyük Çöküş Evren genişlemeye devam edecek ve bu genişleme ne hızda olacak? Bunun cevabı madde fazlalığına bağlı. Eğer çok fazla madde varsa evrenin genişlemesi yavaşlayacak ve bir noktadan sonra tersine, gittikçe küçülmeye başlayacak. Isı artacak, yoğunluk artacak ve sonunda evren kendi içine çökecek. Karanlık enerji fikrinin ortaya çıkması ve evrenin genişlemesinin gittikçe hızlandığının keşfedilmiş olması, madde miktarının evrenin sonunu belirleyemeyeceğini gösterdi, çünkü karanlık enerji çökmenin başlangıcı olacak olan yavaşlama...

Mutlaka hepiniz duymuşsunuzdur “Güneş’e 1 cm daha yakın olsaydık yanardık” ya da “Güneş’ten 1 cm daha uzak olsaydık donardık” türünden iddiaları. Öncelikle, genellikle buna karşı yapılan yanlış bir savunmadan bahsedelim. Neden bahsediyorum? Şundan; savunma yapanlar der ki, Yer’in yörüngesi eliptiktir. Yani Güneş etrafında tam bir çember çizmediği için, zaten Güneş’e yaklaşır ve ondan uzaklaşır. Evet, bu doğru bir bilgidir. Dünya’nın Güneş’ten en uzak olduğu nokta 1.521×108 km; ona en yakın olduğu nokta ise 1.471×108 km‘dir. Bu yaklaşıp uzaklaşmaların ortalaması olan 1.496×108 km, astronomide 1 astronomi birimi olarak kullanılır. Görüldüğü gibi bilgide sıkıntı yok, ama aranan cevap bu değil. Meselemiz farklı. İddia sahipleri der ki, eğer bu yaklaşıp uzaklaşan yörüngenin 1 cm dışına çıksaydık haşlanırdık, donardık vesaire…Peki gerçekten öyle mi olurdu? Bir gezegende yaşam olabilmesi için, bazı koşullar olmazsa olmazdır. Bir yıldıza yeterince yakın olmak, ancak başka bazı gök...